In het najaar van 2004 werd na het lopen van de eerste Dam tot Dam loop besloten om nogmaals de Dam tot Dam loop in 2005 te doen. Tijdens de eerste trainingen daarvoor werd terloops het idee geopperd om maar eens de marathon van New York te lopen. Dit is andere koek. Diverse trainingsschema's zijn van het internet gehaald en één is er door Steven bewerkt en daar hebben de meesten mee gewerkt. Het was erg pittig, de training voor New York. Regelmatig hebben enkelen last van blessures gehad, maar wel alles weer overwonnen.
Op 3 november vlogen we met z'n vijven naar The Big Apple om op
6 november 2005 de marathon te lopen.
Het is een hele ervaring. De Dam tot Dam loop is leuk, maar in New York staan er langs de gehele route (42.195 meter) mensen langs de kant en vaak wel vier rijen dik om je toe te juichen. Het parcours is zwaar, veel vals plat en langer dan gedacht. In de training hebben we ca. 35 km gelopen, maar die laatste paar kilometers zijn erg zwaar. De benen raken verzuurd en willen bijna niet meer bewegen. Het komt niet meer op techniek aan, maar gewoon op wilskracht. Gelukkig blijven ze je aanmoedigen langs de kant. Met de finish in zicht vergeet je even de pijn en ren je voor wat je waard bent over de streep. Direct krijg je een mooie medaille omgehangen, een warmhouddeken, een zakje met eten en een flesje water, kortom je wordt goed verzorgd. Na afloop in ons hotel nog een borreltje gedronken met de andere sporters en daarna moe maar voldaan naar bed.
Als je op de afbeelding klikt zie je enkele foto’s van de marathon.
Op 3 november vlogen we met z'n vijven naar The Big Apple om op
6 november 2005 de marathon te lopen.
Het is een hele ervaring. De Dam tot Dam loop is leuk, maar in New York staan er langs de gehele route (42.195 meter) mensen langs de kant en vaak wel vier rijen dik om je toe te juichen. Het parcours is zwaar, veel vals plat en langer dan gedacht. In de training hebben we ca. 35 km gelopen, maar die laatste paar kilometers zijn erg zwaar. De benen raken verzuurd en willen bijna niet meer bewegen. Het komt niet meer op techniek aan, maar gewoon op wilskracht. Gelukkig blijven ze je aanmoedigen langs de kant. Met de finish in zicht vergeet je even de pijn en ren je voor wat je waard bent over de streep. Direct krijg je een mooie medaille omgehangen, een warmhouddeken, een zakje met eten en een flesje water, kortom je wordt goed verzorgd. Na afloop in ons hotel nog een borreltje gedronken met de andere sporters en daarna moe maar voldaan naar bed.
Als je op de afbeelding klikt zie je enkele foto’s van de marathon.
Op 3 november 2005 vertrokken naar New York om deel te nemen aan de marathon. Die was echter op 6 november, dus hadden we 4 en 5 november nog vrij. Als je op de afbeelding klikt zie je een impressie van wat we zoal hebben gedaan/meegemaakt. Op 4 november eerst naar de EXPO gegaan om ons startnummer te halen. Je kreeg een zak vol mee met o.a. een T-shirt, petje, pinda's aspirine en nog meer en meer en ……
Daarna New York lopend verkend. Central Park bekeken en even uitgerust. Aan het einde van de dag nog The Empire State Building in/op geweest. De volgende dag hadden we allemaal wel last van moeie benen en zijn we met de bus naar een grote Shopping Mall geweest en daarna nog even geluierd in de tuin van het hotel.
De maandag na de Marathon hebben we een bustour geboekt. We hebben enorme spierpijn en de hele dag lopen leek ons geen goed plan. Met de City Tour zie je lekker veel van NY. We zijn uitgestapt bij Ground Zero en langs Wall Street gelopen. Daarna weer verder NY verkend per bus. Aan het einde van de dag lekker bij een Braziliaan gegeten ter ere van de verjaardag van Mariëtte.
De meiden zijn op dinsdag naar huis vertrokken en Steven en ik naar de Britse Maagdeneilanden.
Daarna New York lopend verkend. Central Park bekeken en even uitgerust. Aan het einde van de dag nog The Empire State Building in/op geweest. De volgende dag hadden we allemaal wel last van moeie benen en zijn we met de bus naar een grote Shopping Mall geweest en daarna nog even geluierd in de tuin van het hotel.
De maandag na de Marathon hebben we een bustour geboekt. We hebben enorme spierpijn en de hele dag lopen leek ons geen goed plan. Met de City Tour zie je lekker veel van NY. We zijn uitgestapt bij Ground Zero en langs Wall Street gelopen. Daarna weer verder NY verkend per bus. Aan het einde van de dag lekker bij een Braziliaan gegeten ter ere van de verjaardag van Mariëtte.
De meiden zijn op dinsdag naar huis vertrokken en Steven en ik naar de Britse Maagdeneilanden.
